ورزش

سلام عرض می کنم خدمت دوستان گلم . انشالا که خوب باشید.

میگم دقت کردید بلاگفای بی ناموس چه شوق وبلاگنویسی رو از هممون گرفت ؟

خب من الان به شرایطی رسیدم که جز شکمم که تقریبا یک سانت چربی داره بقیه بدنم حتی یک میلیمتر چربی اضافه نداره و دارم برنامه ورزشیمو تغییر میدم و قدرتی ترش می کنم برای اینکه عضله سازی ایجاد بشه . البته منظورم از ورزش قدرتی فیتنس یا همون بدنسازی نیست چون بزرگترین اشتباه یک انسان در زندگی ورزشی اینه که به سمت کار با دستگاه بره . اصولا ورزش کردن با آهن هیچ فایده ای نداره جز زیبایی اندام .همین . یعنی بدنسازی فقط بدن شمارو زیبا می کنه و هیچ فایده ای نداره . من دارم پاور یوگا ( یوگا قدرتی ) و TRX کار می کنم . اینا هم هوازی هستن و هم باعث ساخت عضله میشن . 

ورزش هوازی به ورزشی میگن که مدتش زیاد و شدتش کمه . یعنی ضربان قلب میره بالا اما نه اونقدر که به نفس نفس بیوفتیم . ی فرمول بهتون میگم تا بتونید تشخیص بدید که ورزش هوازی چه ورزشیه .  ورزش هوازی به ورزشی میگن که بشه وسطش به راحتی حرف زد ، شما وقتی ایروبیک یا زومبا یا یوگا می کنید راحت می تونید حرف بزنید و بشمارید اما وسط فوتبال یا بدنسازی زیر وزنه امکانش نیست .

در ورزش هوازی بدن اول شروع می کنه به سوزوندن گلوکز یا همون قند و بعد میره سراغ گلیکوژن و در نهایت ذخایر چربی سوزونده میشه . چربی مثل شمع می مونه و قند مثل کبریت . یعنی تا قند نباشه چربیسوزی اتفاق نمیوفته . اما ورزش بی هوازی اینجوری نیست . تو ورزش بی هوازی فقط قند عضله و قند خون سوخته میشه و در نهایت گلیکوژن مصرف میشه . یعنی ورزشهای بی هوازی بدرد سوزوندن چربی نمی خورن .

من موارد بالارو گفتم تا جرقه ای بشه برای مطالعه بیشتر و ورزش کردن . شاید همه شما به اندازه کافی از مزیتهای ورزش شنیده باشد اما واقعا ورزش زندگی منو نجات داد . من خواهش می کنم ورزش کنید .

پ ن : من جدیدا دارم به شدت مدیتیشن می کنم . اگر موافق هستین بگین که گاهی پست راجع به مدیتیشن بذارم.

پ ن : بلاگفا بی ناموس !